انواع مهاجرت

کودکان

بر اساس یک قانون مهاجرت بریتانیا والدین می‌تواننید فرزندی را که بریتانیایی نیست در شرایط خاص به بریتانیا بیاورند.

نخستین شرط این است که والدین کودک یا بریتانیایی باشند یا اجازه‌ی اقامت نامحدود داشته باشند. معمولاً شرایط از این قرار است که یا والدین هر دو در سفر به بریتانیا هستند یا یکی از آن‌ها زنده است.

مهم‌ترین دلیل رد تقاضا این است که یکی از والدین در بریتانیا است و دیگری (معمولاً به دلیل طلاق) به کشور وطن برگشته است. در چنین شرایطی آن یکی از والدین که در بریتانیا است باید ثابت کند که تمام مسئولیت فرزندی که به دنبال تقاضای مهاجرت است بر عهده‌ی او است.

آزمون مسئولیت پیچیده است و نتیجه‌ی پیروزی یا شکست بسیاری از پرونده‌ها در همین‌جا معلوم می‌شود. اساساً برای این‌که تقاضای مهاجرت موفقیت‌آمیز باشد آن یکی از والدین که ساکن بریتانیا است باید نشان دهد که با این که با فرزند مذکور تماس هرروزه نداره اما تمام تصمیمات بلندمدت و مهم کودک بر عهده‌ی او است.

این تصمیمات عبارت‌اند از:

1. محل تحصیل فرزند.

2. محل زندگی فرزند.

3. تصمیمات مربوط به این‌که کودک اجازه دارد در تعطیلات به سفر برود یا به اردوهای مدرسه برود.

4. چه شرایط مذهبی‌ای برای کودک وجود دارد.

5. تضمین این که تحصیل کودک به درستی انجام می‌شود، از جمله بررسی گزارش‌ها و…

6. معمولاً پرونده یک جنبه‌ی اقتصادی نیز دارد، یعنی چه کسی هزینه‌های کودک را پرداخت می‌کند.

لطفاً توجه داشته باشید که این آزمون با این که معلوم شود قیمومیت کودک با چه کسی است تفاوت دارد، با این که مسیر هر دو روند به هم مرتبط است.

شرط دیگر این است که کودک باید زیر 18 سال باشد.

کودک نباید به طور مستقل زندگی کند، باید مجرد باشد و یک واحد خانواده‌ی مستقل تشکیل نداده باشد.

شرط دیگر این است که کودک باید مسکن مناسبی داشته باشد که والدین برای او تامین کرده‌اند، به عبارت دیگر فضایی در خانه‌ی والدین در بریتانیا برای زندگی کودک.

شرط دیگری نیز توسط UKBA تعیین شده است از این قرار که توانایی مالی والدین برای زندگی در بریتانیا بدون توسل به اعتبارات عمومی، به غیر از اعتباراتی که برای آن‌ها تقاضا داده می‌شود، کافی باشد.

لطفاً برای اطلاعات بیش‌تر با وکلای برجسته‌ی ما در امور مهاجرت تماس بگیرید.

نظرات مراجعین ما